Część 50 (Kevin)

Część 50

Jesteś posłuszna. 

Wszedłem do piwnicy. Była stosunkowo niewielka, ale też niemała. Rozsiadłem się wygodnie na czerwonej, starej, brudnej sofie. Byłem ubrany w ciemną marynarkę i pod krawatem, ale miałem na sobie dżinsy. To co się działo można by uznać za teatralne zagranie, ale jak od dziecka nienawidziłem kina, za to teatr wręcz ubóstwiałem.

- Obudź się – powiedziałem głośnym, ale delikatnym i miękkim tonem. Kobieta znajdująca się w dużej klatce niczym dla małego tygrysa otworzyła zmęczone oczy. Była naga, na jej ciele widoczne były ślady po pasach i kablach. – Nie zrobię ci krzywdy, nie po to tu jestem. Chcę  z tobą dobić targu.

- Jakiego? – zapytała zmęczonym głosem, gdy wyjąłem jej z ust knebel.

- Sprawa jest prosta, robisz co mówię i nie odzywasz się niepytana. Nie pragnę nic więcej tylko zmienić twoje życie na lepsze. Nie chce byś szwendała się po dworcach i brudnych ulicach, lepiej ci będzie w dużym apartamencie u  boku bogatego człowieka. Zresztą nieważne co teraz o tym myślisz, ważne, że ten bogaty człowiek zapewni mi godne życie na trzy miesiące i to w zamian za ciebie. Za ciebie nie taką jaką jesteś, ale taką jaką się staniesz – powiedziałem i otworzyłem klatkę. – Zmienimy miejsce pobytu. Proszę – zachęciłem ją do wyjścia i zaraz po tym gdy wyszła okryłem jej nagie ciało swoją marynarką. Cała się trzęsła, nie miałem pewności czy z zimna, czy z lęku przede mną, a może przed tym co się wydarzy.

Wyszliśmy do mieszkania na strychu, otworzyłem przed nią drzwi i wskazałem gdzie znajduje się łazienka. Czekałem spokojnie aż się wykąpie w wannie pełnej piany, którą przygotowałem dla niej już wcześniej. Owa kamienica pamiętała zapewne czasy wojny, a mieszkanie i jego wystrój przypominało raczej PRL, a nie 21 wiek, ale mi to nie przeszkadzało. Ważne było, że jest lodówka, kuchenka, łazienka, toalet i łóżko. Trzy pozostałe pokoje były puste, nie miałem ani czasu, ani forsy by je umeblować.

- Rzeczy do ubrania kładę na szafce przy lustrze, która znajduje się tuż przy drzwiach! – krzyknąłem i udałem się do kuchni w celu przyrządzenia pełnowartościowego posiłku dla siebie i tej pięknej kobiety, która spędzi ostatni taki dzień w swoim życiu.

Przygotowałem sałatkę cezara, do tego podgrzałem kupny obiad od chińczyków. Jakiś kurczak w cieście z frytkami i surówką. Napełniłem kieliszki winem, a butelkę postawiłem na środku stołu. Zapaliłem dwie wysokie i chude świece.

- Zapraszam – powiedziałem wstając od stołu i wykonałem gest, który wskazywał na to, że ma usiąść naprzeciw mnie. Piękna kobieta w czerwonej sukni uczyniła to o co prosiłem, przysunąłem jej krzesło i pocałowałem w tył głowy jednocześnie czując zapach pomarańczy w jej włosach. Tak się stało zapewne za sprawą szamponu. – Zjedzmy w milczeniu, a później przejdziemy do rzeczy – zaproponowałem i zabrałem się do jedzenia. – Dziękuje, że jesteś taka posłuszna – dodałem i napiłem się wina ze zwykłego, szklanego kieliszka.