Część 60 (Piotr)

Część 60

Powinna być tu, a nie tam!

Obudziłem się, a Julii nie było przy mnie – to raczej głupie uczucie, bo zwykle jest. Przypomniało mi się jak odwiozłem ją na samolot, stamtąd ona poleciała po to by paradować po wybiegu, a ja zostałem sam w wielkim domu, którym ona powinna się zajmować. Jednak nie było tak jak być powinno, bo moja żona wolała świecić nogami i cyckami przed obcymi mężczyznami. Jednak to tylko ten kontrakt, on się niedługo skończy, my zostaniemy rodzicami i moja żona już nigdy nie wróci do tej niewdzięcznej, obrzydliwej pracy. Jak na złość miałem luźniejszy tydzień i nie miałem nawet z kim go spędzić. Tenisa miałem dość, poza tym partner złamał sobie trzy palce u ręki i nie miał jak trzymać rakiety. No i co ja pocznę z tak dużą ilością czasu. Zacząłem od kąpieli. Rzuciłem okiem na dużą, marmurową wannę i przypomniało mi się jak pierwszy raz przywiozłem Julie do naszego domu. Ona od razu miała wizje co, gdzie i w jakim kolorze się będzie znajdowało. No i też ona wybrała tę nieszczęsną wannę, po to by wylegiwać się w pianie – ja wolałem prysznic, ale zostałem przegadany. Nie pomógł mi nawet argument, że od leżenia i odpoczywania jest łóżko, a nie wanna. Pamiętam jak się wtedy śmiała, mówiąc, że jestem straszny. W ogóle w tamtych czasach, ten nieco ponad rok temu się częściej śmiała. W ten sam dzień gdy wyremontowano nam łazienkę my ją wypróbowaliśmy, było to pierwsze pomieszczenie w tym domu, w którym się kochaliśmy i też pierwsze, w którym się pokłóciliśmy. Zjadłem na śniadanie tosty przygotowane przez gosposie, i jakoś te robione przez Julie smakowały mi lepiej. W końcu zajrzałem do komputera i na naszą klasę. Wymieniłem się ze starym kumplem numerem telefonu i zatelefonowałem. Po krótkiej rozmowie postanowiliśmy spotkać się w pierwszym tygodniu stycznia, bo w ten czas i on i ja będziemy mieli wolne. Kiedy tak spoglądałem w kalendarz zdałem sobie sprawę, że Tyler już powinien u nas być od wczoraj, ale pewnie jak zwykle z tydzień się spóźni. Ja tam nie rozumiem jak oni mogli tak dziecko wychować, gdyby to był mój syn to… - mój syn taki nie będzie z pewnością. Właściwie to się nie mogłem doczekać własnego syna. Dziecka, które dopiero co było w planach i to w dodatku moich nie Julii. Jednak jeszcze bardziej nie mogłem doczekać się córeczki – mojej małej Księżniczki. Niech ten kontrakt wreszcie dobiegnie końca, bo zwariuje chyba. Julia powinna być tu, a nie tam!